Öne çıkanlar

Su Hakkı Kampanyası'nın düzenlediği Yaşam İçin Su yaz kampı sona erdi.

Akgün İlhan ve Nuran Yüce'nin hazırlayıp sunduğu Su Hakkı'na konuk olan stajyer avukat Rana Göksu, Bolivya ve Ekvador gibi Güney Amerika ülkelerinde hayata geçirilen ekolojik anayasaların ve bunların ekolojik hak mücadelesine olan yansımalarını anlattı.

İçme suyu temininde uygulanagelen yöntemler hakkındaki tartışma dizimizin ikinci yazısını Akgün İlhan kaleme aldı. İlhan bu makalesinde desalinasyon teknolojisinin etkilerini irdeliyor ve içme suyu elde etmek için kullanılabilecek bir alternatif olmadığını ortaya koyuyor. Deniz suyunda bulunan tuzu, mineralleri ve diğer yabancı maddeleri gidererek; içme, sulama, kullanma amaçlarıyla saf su elde edilmesine desalinasyon deniliyor. Ancak desalinasyon su arzını artırıcı teknolojilerin başında gelen bir yöntem ve enerji, çevre ve toplumsal maliyetleri yüksek bir teknoloji. Gerçek çözüm su arzını sorgusuz sualsiz artırmaktan değil, bunun yerine mevcut talısu varlıklarını tasarruflu ve verimli kullanmaktan geçiyor.

Akgün İlhan ve Nuran Yüce'nin hazırlayıp sunduğu Su Hakkı'na konuk olan Özlem Altınkaya Genel, İstanbul'un metropoliten alanı aşıp, bölgesel ölçekte değişimlerin tetikleyicisi olma halini anlattı.

Rana Göksu'nun yazdığı makale Türkiye'de yeni bir anayasanın gündemde olduğu şu günlerde sadece insanı değil doğayı merkeze alan anayasa örneklerini inceliyor.

Akgün İlhan ve Nuran Yüce'nin hazırlayıp sunduğu Su Hakkı'nda dünyada ve Türkiye'deki toprak gaspı meselesi ele alındı.

Su Hakkı Kampanyası bu yazıda son yıllarda giderek artan küresel "toprak gaspı" konusunu ele alıyor.

Dünyadan suya dair haberler.

Ercan Ayboğa'nın bu yazısıyla içme suyu temininde uygulanagelen yöntemler hakkında bir tartışma dizisi başlatıyoruz. Amacımız neoliberal paradigmanın içme suyu teminine dair sorgulamadan uygulamamızı istediği ön kabulleri eleştirel bir bakışla analiz etmek ve sosyal, ekolojik ve dayanışmacı bir modelin geliştirilmesine katkı sağlamak. Ercan Ayboğa dizinin bu ilk yazısında İstanbul, Ankara ve İzmir gibi mega kentlerin dışındaki büyük şehirlerde ekolojik, sağlıklı, tasarruflu ve adaletli bir yaklaşım ile içme suyunu tamamen veya büyük oranda akiferlerden sağlama iddiasını tartışmaya açıyor. Bunu yaparken özelleştirmeyi, ticarileşmeyi, merkeziyetçiliği, hiyerarşiyi ve ataerkilliği dışlayan ekolojik ve sosyal çözüm önerilerini ele alıyor ve önerdiği çerçeveyi İstanbul, Diyarbakır ve Dersim örnekleri üzerinden yaptığı analiz ile temellendiriyor.

Özlem Altınkaya doktora çalışmasında İstanbul'un su varlıkları üzerindeki bölgesel ölçekteki baskıları anlattığı bölümü yeniden düzenleyerek Su Hakkı takipçileri ile paylaştı.