Okyanuslardaki plastik kalıntıları üzerine çalışmalar yapan, 5 Gyres (Dairesel Okytanus Akıntısı) Enstitüsü, Kaliforniya’daki Santa Monica yasama meclisine temiz suları mikro plastik parçacıklarından korumak için bir tasarı önerisi getirdi. Her yıl 38 ton mikro plastik parçacığının doğal çevreye karıştığı Kaliforniya’da, hazırlanan tasarı endüstriyel ürünlerin içeriğinden mikro plastik parçacıklarını çıkartmak suretiyle kirliliği azaltmayı amaçlıyordu.
Tasarı, senatoda 1 oy eksikle kabul edilmedi. Yine de, yeniden gözden geçirilecekler arasında yerini aldı. Bu demek oluyor ki, Kaliforniya Meclisi’nden bir meclis üyesinin daha oyu tasarının geçmesine yetecek.
Tasarıyı sunan 5 Gyres Enstitüsünden Marcus Eriksen ise, plastik sanayii lobisinin tasarıyı engellemek için uğraştığını söylüyor. Eriksen’e göre plastik lobisi, tasarının ideal bir tasarıdan olabildiğince uzak bir şeye dönüşmesine çabalıyor; tıpkı İllinois’te olduğu gibi. Daha önce İllinois Eyaleti benzeri bir tasarıyı onaylayarak kozmetik vb. ürünlerde mikro plastik parçacıklarını yasaklayan ilk ABD eyaleti olmuştu. Bununla birlikte yasada, bardakta mısırlar için kullanılan Poliaktik Asit (PLA) gibi sözde doğada çözünebilir plastiklere izin veren bir yasal boşluk vardı. Fakat PLA doğada çözünemiyor, çözünmesi için öncelikle endüstriyel bir kompostlaştırma işlemine tabi tutulması gerekiyor.
“Kaliforniya tasarısı, yasa koyuculara İlliois’teki tasarının dört dörtlük bir örnek olmadığını anlatarak ilk engelini aşmış oldu diyebiliriz. İllinois’teki kabul edilen tasarı, su dostu olmaktan çok sanayi dostu. Çünkü fosil yakıtlardan kaynaklanan mikro plastikleri yasaklarken onun yerine bitkilerin hammadde olarak kullanıldığı mikro plastiklere izin veriyor. Kimyasal olarak, aynı şeyden bahsediyoruz. Bizi sorunumuzdan bir adım bile uzaklaştırmıyor. Kaliforniya’da politikacılar, kozmetik lobisi tarafından doğal yolla elde edilen plastikler hakkında yanlış bilgilendirildiler ve kimse onlara bu plastiklerin çevreye olan zararlarından bahsetmedi. Hatta daha da ileri gidip Kaliforniya tasarısının doğal plastik alternatiflerini yasaklamayı amaçladığını söylediler, ki bu açıkça uydurmaydı. Basına karşı çevreye duyarlı görünüyorlar fakat duyarlı oldukları tek şey kendi kâr grafiklerini korumak.” diye söylüyor Eriksen.
5 Gyres’in direktörlerinden Anna Cummins ise “Eğer tasarı reddedilirse, hepimiz kaybederiz ve kötü tasarılara bir örnek daha eklenmiş olur. Okyanusları ve su havzalarını mikro plastik kirliliğine karşı koruma hedefimize ulaşacağız. Eğer bu eyalet çapında olmuyorsa, şehir şehir olur. İş dünyasının meclis üyeleriyle oyun oynamayı bırakıp, yarattıkları kirlilik hakkında ciddiyetli olmalarını diliyoruz.” diyor.
New York, mikro plastik parçacıklarını yasaklamayı gündeme getiren ilk şehir. New York başsavcısı Eric Schneiderman, Şubat’ta 5 Gyres ile birlikte Mikro Plastik Parçacıksız Su Hareketini parlementoya tanıttı; şimdi ise mesele hala askıda. Ohio eyaleti senatörü Mike Skindell ise, göllerde mikro plastik miktarının arttığı bulgularının ardından mikro plastikleri eyalet çapında yasaklamayı amaçlayan bir yasa önerdi; fakat Ohio meclisindeki Cumhuriyetçi hegemonyası sayesinde, öneri dinlenilmeye bile değer bulunmadı.
Kaliforniya’daki yasa tasarısının sonu da ne yazık ki, diğerlerine benzeyecek gibi duruyor.
Okyanusun her metresinde plastik
Bu konuyla ilgilenen farklı organizasyonlar zaten mevcut; örneğin 5 Gyres (Dairesel Okytanus Akıntısı) Enstitüsü, Bermuda’dan İzlanda’ya 3 haftalık bir seyahatin sonunda, 2500 deniz mili yani yaklaşık 3600 km boyunca, topladığı her yüzeysel su numunesinde mikroplastik parçacıkları bulunuğunu tespit etmişti. Kutup altı akıntısında dahi plastik parçacıkları ile karşılaştıklarını söyleyen araştırmacılar; sularda plastiğin pıtrak gibi yayıldığını ve küçük bir plastik parçasının bile ciddiye alınması gereken bir yayılma gösterebildiğini belirtmişlerdi.
Kaynak: EcoWatch
